Als trouwfotograaf maak je heel wat mee. Bruidsparen laten je heel dichtbij komen. Ik ben er bij als de bruid nog in haar ondergoed staat, ik sta bij de bruidegom wanneer hij heel zenuwachtig is voor de first look en ik mag ruim een uur exclusief tijd met het bruidspaar doorbrengen tijdens de fotoshoot op hún belangrijke dag. Heel tof en ontzettend bijzonder. Maar ook best wel spannend, want ik wil natuurlijk al deze bijzondere momenten op een dag zo goed mogelijk vastleggen. Hierdoor gaat er ook wel eens iets mis.
Eigen schuld, dikke bult
Eline en Bart trouwden in een heel schattig kapelletje, de Sint Salvator Kapel in Baarle-Nassau. Naast schattig was de kapel (zoals de meeste kapelletjes) heel klein en was er niet heel veel bewegingsruimte. Zeker niet wanneer je ook met een videograaf samen werkt en, behalve op het bruidspaar en de gasten, ook op de andere professional moet letten, zodat je niet in elkaars beeld gaat staan. Tijdens een huwelijksvoltrekking wil je als fotograaf zo veel mogelijk verschillende standpunten innemen. Ik stond dan ook in het gangpad toen ik besloot dat ik het wisselen van de ringen van de andere kant wilde fotograferen. In alle haast om op tijd aan de andere kant van het bruidspaar te komen, zonder daarbij de videograaf al te veel in het beeld te lopen, zag ik het dochtertje van het bruidspaar (vrij letterlijk) over het hoofd. Ik had niet gezien dat zij inmiddels van de schoot van opa af was gekomen en ook in het gangpad stond. Daardoor kwam de lens van mijn tweede camera, die nog aan mijn holster hing, vol tegen het hoofd van de kleine Tess. Met dikke tranen en een bult tot gevolg. Ze heeft er behalve die bult gelukkig niets aan over gehouden en mocht uitsnikken in de armen van mama Eline die, als echte multi-task moeder, tegelijkertijd de ringen wisselde met Bart.
Nogmaals sorry Tess!
Trouwen jullie in een kleine kerk of een kapel? Ik beloof dat ik voortaan extra goed oplet waar ik loop!
First Look Toen Meike en Luca trouwden was ik nét zwanger. Ik wist het pas twee dagen en had het gevoel dat ik zweefde. Zo trots en blij was ik. Vol enthousiasme begon ik met het fotograferen van hun dag. Ik maakte foto’s bij Villa Augustus terwijl Meike zich klaarmaakte in de hotelkamer. Daarna was het tijd om elkaar voor het eerst te zien die dag. Beneden in de tuin van Villa Augustus kozen Luca en ik de beste plek uit voor de first look. Als fotograaf had ik ook een strategische plek uitgekozen om het allemaal goed te kunnen fotograferen. Dacht ik. Meike kwam aanlopen, tikte Luca op zijn schouder en hij draaide zich om. Op dat moment deed ik een stap achteruit voor een beter shot. Ik had bij het uitkiezen van mijn plekje niet gelet op het muurtje achter me. Terwijl ik Luca iets hoorde zeggen in de trant van “wauw wat ben je mooi” verloor ik mijn evenwicht en viel ik achterover over het muurtje. Ik heb van de schrik drie foto’s van de lucht gemaakt en daar lag ik dan. Gelukkig herstelde ik me snel en is het toch nog helemaal goed gekomen met de foto’s van de first look.
Nog niet overtuigd dat het die dag echt goed kwam met de foto's? Bekijk hier dan de trouwblog van deze bruiloft in Dordrecht.
Hoge Nood
Tijdens de bruiloft van Janine en Ruben gingen we naar het Mastbos voor de fotoshoot. De hele familie ging mee want ook de groepsfoto’s zouden we in het Mastbos maken. Ik reed alvast vooruit en kwam aan op de parkeerplaats. Ik moest nodig naar de wc. Dat moest ik al een tijdje, maar door de covid maatregelen stond er een lange rij bij het restaurant waar we eerder hadden gezeten. Corona check-app, maar 1 persoon tegelijk naar binnen. Je kent het nog wel. Omdat ik niet lang weg wilde blijven bij de bruiloft besloot ik het dan maar op te houden. Eenmaal aangekomen bij de parkeerplaats bij het Mastbos had ik daar direct spijt van. De horeca gelegenheid naast de parkeerplaats was dicht. Omdat er nog twee uur gepland stond voor de shoot en ik inmiddels wel érg nodig moest, besloot ik om dan maar in de bosjes te gaan. Op zich een prima plan, ware het niet dat ik een jumpsuit aan had. Als je dan ‘even gauw’ wil plassen moet dus dat hele ding naar beneden. Daar zat ik dan, in de bosjes, in alleen een bh. Je begrijpt dat ik voortaan niet meer in een jumpsuit kom.
Ik deel natuurlijk geen foto van mij in de bosjes van het Mastbos, maar wel van de fantastische golden hour shoot die ik daarna met Janine en Ruben deed. Wil je meer foto's zien van deze bruiloft? Check dan hier de trouwblog voor meer moois!
Smerige brug
Toen Eelko en Kim trouwden liepen we voor de fotoshoot door de binnenstad van Dordrecht. We bezochten de mooiste straatjes van Dordrecht, gingen naar de Grote kerk en natuurlijk sloegen we ook de lange ijzeren brug niet over. De first look vond ook plaats op deze brug en later kwamen we hier nog een keer terug voor wat extra foto’s, met de grote kerk op de achtergrond. De fotoshoot plannen we vaak vóór de ceremonie in, zo ook nu. Toen we op de lange ijzeren brug stonden vroeg ik het bruidspaar een stapje naar de zijkant van de brug te doen. Op het moment dat ze daar stonden en ik foto’s aan het maken was begon het te waaien. De trouwjurk van Kim waaide tegen de brug aan. Op zich geen probleem, alleen zat er allemaal zwarte smeer aan de ophaalbrug. En nu dus ook aan de zachtroze trouwjurk van Kim. Eelko is op dat moment naar het dichtstbijzijnde huis gerend om een rol wc papier te halen en gelukkig kreeg hij bijna alles er af. Ik kan je vertellen dat ik behoorlijk heb staan zweten op dat moment!
De jurk zag er na het incident op de brug gelukkig nog prachtig uit!
Maak je geen zorgen om je eigen trouwfoto's, ik let tegenwoordig extra goed op muurtjes, smeer op de brug en ik zorg ook dat ik naar het toilet ga voor de shoot ;)
Comments